Clubnieuws 17 April
Leuker kunnen we het niet maken met zo'n mooie toekomst!!
Tegen alle weersverwachtingen in scheen afgelopen zondag het zonnetje uitbundig. Een uitgelezen dag dus om heerlijk in ons paradijselijke sportpark Beekhuizen te vertoeven. Het menu, dat op het programma stond was ook om je vingers bij af te likken.
Reeds bij het eerste ochtendgloren betraden de matadors van Veteranen A, blinkend schoongewassen en glad geschoren, de arena. Ze hadden er zin in. Want nauwelijks had het eerste fluitsignaal in de heldere lucht geklonken of Bram Witsenburg was al als een bliksemschicht door de vijandelijke linies geflitst om op zijn bekende wonderschone wijze de Wychense doelman te verschalken. De toon was gezet. Ook de bewoners van het land van Maas en Waal bleken uit het goede hout gesneden te zijn en ontpopten zich als waardige strijdgenoten getuige hun gelijkmakend doelpunt. Doch in de gelederen van dit Arnhem-team lopen bijzondere talenten rond. De felheid en verbetenheid van Menno Bol doet denken aan een foxterriërhond. Hij blijft maar gaan en laat niet los. Zo ook kan Jan-Maarten Elias qua snelheid met gemak de vergelijking met een hazewindhond doostaan. Zijn longen moeten blaasbalgen van onmetelijke omvang zijn. Daarenboven was ook nog eens Hans Tak als geheim wapen in de spitspositie opgesteld. In de pauze van de wedstrijd zette veldheer Epco Vlugt zijn mannen nog eens tot extra strijdlust aan. Dat bleek niet aan dovenmansoren gesproken te zijn. Doch kennelijk hadden de Wychense opponenten ook stiekem meegeluisterd naar de inspirerende peptalk van Epco, want heel sneaky scoorden zij 1-2. Maar de wijze waarop Michael Franz in het laatste kwart van de wedstrijd een tip-in tot een doelpunt bekroonde was zo oogverblindend fraai dat het nu al in aanmerking komt voor het doelpunt van het jaar. Daarmee verscheen ten tweede male een gelijkmaker op het scorebord en was iedereen dik tevreden met een puntenverdeling. Niemand had evenwel rekening gehouden met Thomas Meijneke. Staande bij de linker doelpaal deponeerde hij, als een driebandenspeler bij het biljarten, eerst de bal op de Wychense linksachter, vervolgens op de doelman om uiteindelijk de bal toch maar in het net te "wroeten”. Een schitterende 3-2 zege was een feestelijk feit. En dan te bedenken dat Yves America en strafcornerspecialist Tijmen Voet ook nog met(tijdelijke) blessures aan de kant stonden en…. Frank Brouwers "even” de marathon van Rotterdam liep om zijn conditie op peil te houden. Met de instelling van dit team gaan we nog jarenlang een glorieuze toekomst tegemoet.
Wat is het toch jammer dat de Schepper ook aan de enthousiaste Arnhemsupporter slechts één paar ogen heeft toebedeeld. Daardoor kon ik slechts ten dele, tijdens het aanschouwen van de wonderschone prestatie van de A-veteranen, de schitterende overwinning van de B-veteranen op de Bemmelse tegenstanders volgen. Zesmaal zag ik onze mannen juichend naar de middenstip teruglopen. Rolf Boink, Christiaan van Gageldonk(2x), Kasper van Schijndel, Joris van de Westerlaken en Tobias van Benthem slaakten zelfs wilde dierengeluiden van pure vreugde, want zij waren de doelpuntenmakers. Wat mij in ieder geval wel duidelijk opviel was het grote spelplezier waarmee dit hele team speelde. Ook van hen kunnen we dus nog jarenlang genieten.
Datzelfde geldt ook zeker voor de meiden van ons Dames 1-team. Zij hebben zich al lang bij de onvermijdelijke degradatie neergelegd. Maar van hun enthousiasme, spelplezier en teamgeest is geen grammetje verloren gegaan. Zo was het ook op deze zondag een genoegen om naar hun spel te kijken. Zeer terecht hielden ze tot de rust een 2-1 voorsprong op hun tegenstandsters van Civicum door heerlijke doelpunten van Lotte Vriesendorp en Sanne de Wit. Na rust keerde het tij helaas: 2-4. Maar dat doet niets af aan het feit dat ik nu al met veel vertrouwen naar de prestaties van dit team in het volgend seizoen, weliswaar een trapje lager, uitkijk. Er lonkt een prachtige toekomst.
Bij iedere wedstrijd van Heren 1 heb ik steeds het idee dat ik naar een voetbalwedstrijd van Vitesse kijk. Tegen NEC speelden die voetballers een prima eerste helft. Tegen PSV hielden zij zelfs 28 minuten en 58 seconden hun doel schoon. Maar daarna stortte het boeltje als een kaartenhuis in elkaar. Afgelopen zondag kwamen onze mannen tegen het zeer sterke Deventer met 1-0 voor door Olivier Wieberink. Michiel Tromp maakte uit een strafcorner 2-0. Even kwam Deventer dichterbij, maar Bas de Gier verzilverde een strafcorner tot 3-1. Geen vuiltje aan de lucht, denk je. Zelfs toen Matteo de Lugt voor 4-3 zorgde was er alle hoop. Maar toen kwam het kaartenhuis en stond het opeens 4-7. Conclusie: ze kunnen het echt wel, de hele competitie al. De koppen even bij elkaar steken getuigt van mentaliteit en kan zorgen voor een veelbelovende toekomst.
Helaas kon ik door het bezit van slechts één paar ogen de 4-1 overwinning van Veteranen C op QZ uit Nijmegen niet rechtstreeks volgen. Maar ook hier werd weer bewezen dat niet alleen het bezit van de jeugd een stralende toekomst garandeert. Ook de oudere garde heeft dit schone vooruitzicht. Het overduidelijke bewijs dat Arnhem een bijzondere club is. Dat is in ieder geval de rotsvaste overtuiging van,
Wim Swart