Dat is natuurlijk niet echt waar, maar zo’n aanhef trekt wel onmiddellijk de aandacht.

Het was deze zondag een goed advies om nederlagen als overwinningen te vieren. Er gingen immers nogal wat wedstrijden verloren. Dat het team van Heren 1 in het zand zou bijten was tevoren al ingecalculeerd. Het Zuid-Larense Hondsrug United is door de eeuwen heen immers al een schier onverslaanbare tegenstander. Dat is mede toe te schrijven aan de omstandigheid dat deze club slechts enkele kilometers onder de noordpoolcirkel gehuisvest is en het neerslaan van indringers in hun contreien aldaar tot de nationale folklore behoort. Haast vergelijkbaar daarmee is een bezoek aan onze hockey-opponenten aan de overkant van de rivier. HCM uit blijft altijd lastig. De 3-2 nederlaag, die ons Dames 1-team daar incasseerde doet dan ook niet echt pijn.

Ondanks een 0-2 verlies van onze C-veteranen tegen Wageningen mag toch van een hoopvolle nederlaag worden gesproken. "Ze hebben weer kleur op hun gezichten”. Of steel ik deze opmerking nu van Ronald Koeman, toen hij de nederlaag van zijn Oranjemannen tegen Frankrijk een positieve wending probeerde te geven?

Voor het aanschouwen van de prestaties van ons veteranen B-team ga je bij voorbaat al op het puntje van je stoel zitten. Bij die mannen maakt het niets uit of ze winnen of verliezen. Je maakt altijd wel iets spectaculairs mee. Ik zal niet alle doelpunten beschrijven, die zij deze keer moesten incasseren tegen het ontketende Enschedese PW. Ik beperk mij tot de vijfde treffer. Omdat doelman Niels Schols, ondanks zijn vele katachtige reddingen, voor de vierde keer de bal uit het net had moeten plukken, moest de bal vanaf de middellijn weer in het spel gebracht worden. Dit ritueel werd door Geert Jan L. verricht (Om privacy redenen vermeld ik hier niet zijn volledige naam Liewes). Hij deed dit heel origineel - lees niet: heel onbeholpen- door de bal slechts enkele centimeters te verplaatsen. In ieder geval schoof hij de bal daar naar toe waar zich geen medespelers bevonden. Een verbaasde tukker pikte bijgevolg de bal op en dribbelde vrolijk neuriënd langs vier, vijf Arnhemspelers, die niet beseften dat de bal al in het spel gebracht was. Hoewel zijn Twentse medespelers hem nog aanspoorden met bal en al terug te keren naar de middellijn, omdat hier duidelijk sprake was van een tragisch misverstand wandelde hij doodgemoedereerd de cirkel in. Nog even keek hij om naar een zwijgende menigte. Toen haalde hij verwoestend hard uit en reet bijkans het Arnhemse doelnet in tweeën. Een oorverdovende stilte daalde op het veld neer, hetgeen op zich al een bijzonderheid is tijdens een veteranenwedstrijd. Waar de schutter van dit unieke doelpunt een zegetocht naar zijn strijdmakkers had verwacht, onderging hij onder smalend hoongelach een gang naar Canossa. Zoiets doe je niet in een duel tussen heren van stand. Het bier smaakte allen na afloop als een godendrank. Voor die ene echter als een beker gevuld met azijn.

In dit kader was het verdienstelijke gelijkspel van onze D-veteranen tegen de crème de la crème van de oudere garde uit Wageningen een prestatie van formaat. Omdat ons voormalige seniorenteam nu voor het eerst acteert op het platform van de echte veteranen mag hun toekomst met veel vertrouwen tegemoet worden gezien. Het overtuigende bewijs daarvan werd geleverd door de fabelachtige tip-inn, compleet met snoekduik van Joost van de Wateringen. Met een enorme spetter etaleerde Kasper van Schijndel heel subtiel zijn uitzonderlijke talent. 2-2

Juist op het moment dat je, vanwege de wat tegenvallende wedstrijdresultaten, je verwachtingspatroon wat naar beneden hebt bijgesteld, verschijnen altijd wel weer de teams van Arnhem D2 en D3 ten tonele. Zij vormen de zekerste garantie voor klinkende overwinningen. In Zevenaar werd de plaatselijke club genadeloos achter de zegenkar van Dames 2 gebonden. Denise Mulling gaf het goede voorbeeld door de 0-1 voor haar rekening te nemen. Femke de Groot liet zien hoe fraai je met de backhand vanaf de achterlijn kunt scoren. Aanvoerster Lisette de Graaf kende haar plicht als captain of the crew en promoveerde een afgeslagen strafcorner in de rebound tot een 0-3 voorsprong. Omdat Denise er naar streeft om ook dit jaar topscorer van het team te willen worden, verzilverde zij een prachtige voorzet van Eva Dortmans tot haar tweede doelpunt. De Zevenaarse dames toonden karakter en redden met hun enige treffer de spreekwoordelijke eer. Ergo: een schitterende 1-4 overwinning voor onze dames. In eigen omgeving leidden de meiden van ons Dames 3-team (lees:dames dream team) hun Nijmeegse tegenstandsters hartvochtig naar het schavot. Met doelpunten van Jantine Kingma, Dionie van Dijk en Nina Huisman (gehuld in nieuw blauw rokje) werd het vonnis meedogenloos voltrokken. 3-0

Kortom: als ik er ook nog even het fantastisch goed georganiseerde en dus oergezellige familietoernooi van vorige week bij betrek dan moge de conclusie luiden dat er een stralend blauwe hemel van positivisme boven ons sportpark hangt. Omdat Arnhem Dames 1(tegen Barneveld) en Arnhem Heren 1 (tegen PW) komende zondag hun thuiswedstrijden op Beekhuizen spelen, is het logisch dat ik u dus als supporter aan de zijlijn ontmoet. Dat u bij dit spektakel niet gemist kunt worden, is de rotsvaste overtuiging van

Uw wedstrijdsecretaris Wim Swart