Algemeen 6 Juni
Leuker kunnen we het niet maken… heter ook niet
Op het moment, dat u dit "verslagje” leest, rennen wellicht de ijsberen bij u al weer door de tuin en hebben de pinguïns hun domicilie gezocht bij u op het balkon. Eskimo’s voorzien hun iglo’s van een laatste extra likje verf, want voor je het weet staat de winter weer voor de deur. Dat alles is mogelijk, omdat er niets zo veranderlijk is al het weer in Nederland. Daarom ben ik nu op weg naar heerlijk warme oorden.
Dat was afgelopen zondag niet nodig. Wat was het heet en wat had ik het te doen met onze spelers en speelsters, die zich op de diverse hockeyvelden als drijvende klontjes boter in een braadpan gevoeld moeten hebben. Zelfs dan stralen onze meiden van Dames 1 goddelijke charme uit. Puur uit mededogen met hen was ik naar de velden van Ares in Apeldoorn getogen. Het was er als thuiskomen: veel enthousiast publiek net als op ons Sportpark Beekhuizen langs de zijlijnen en een scorebord, dat daar ook niet werkte. Maar ondanks de verzengende hitte speelden onze dames van meet af aan fris van de lever. Al snel toonden zij weer hun haast spreekwoordelijke sympathieke inborst door de net aan de degradatie ontsnapte tegenstandsters een 1-0 voorsprong te gunnen. Uiteraard kent zo’n vriendelijke instelling ook een houdbaarheidsdatum. Dat liet Mila Hendriks zien door heel sneaky vlak voor het rustsignaal de 1-1 binnen te prikken. In het tweede bedrijf domineerde Arnhem het spel, maar beide partijen vonden dat bij deze tropische temperaturen een gelijkspel de mooiste uitslag zou zijn. Eén minuut voor het eindsignaal werd de wedstrijd even stilgelegd, om bij monde van de Ares’ voorzitter zeven Apeldoornse speelsters uit te zwaaien. Zij beëindigden hun hockeycarrière om voor het moederschap of een andere sympathieke hobby te kiezen. Op zo’n moment weten onze Arnhem-meiden hoe ze een Ares feestje extra cachet kunnen geven. Zij schonken de Ares dames als afscheidscadeau een 2-1 overwinning. Zelden heb ik tegenstandsters zo gelukkig gezien. Wat heb ik het hele seizoen genoten van ons Arnhem Dames 1-team, niemand uitgezonderd. Coach Tristan Steenmeijer verdient hiervoor ook alle lof.
Vrijdags staat bij ons op de markt, links vooraan, een kraam, waar een groot aantal kippen, gespietst en langzaam draaiend, heerlijk in hun eigen vet gaar worden gesmoord. Zolang Marianne Thieme niet in de buurt is, kan ik daar met verrukking naar kijken en loopt het water mij in de mond. De vergelijking gaat niet helemaal op, maar deze zondag leek het alsof de vermelde kippenkraam naar de Aresvelden verhuisd was, waar zowel de spelers van Ares als onze eigen mannen smakelijk bruin werden gebraden. Bij het aanschouwen van hun spel liep mij inderdaad het water in de mond. Zeker toen ons jeugdtalent uit de B1, Tijn Laagland, op schitterende wijze voor de 0-1 zorgde. De Aresspelers bleken echter behoorlijk hittebestendig te zijn. Nog voor het rustsignaal namen zij zelfs brutaalweg een 2-1 voorsprong. Een strafcornervariant, in het tweede bedrijf, waarbij het leek alsof alle 11 Arnhemspelers kriskras door elkaar renden, zorgde ervoor dat Tijmen de Bos, achter de rug van Michiel Tromp om, de Apeldoornse doelman op meesterlijke wijze kon verschalken. Bij de mannen gelukkig geen afscheidsceremonie voor een voorgenomen vaderschap of andere hobby. Dus namen beide teams met een 2-2 eindstand vriendschappelijk afscheid van elkaar. Dat deden onze mannen ook van hun coach Pierre Regnault. Hij heeft vriendschap binnen dit team gebracht en met een vijfde plaats in de eindrangschikking voor een verdienstelijk resultaat gezorgd. Dat verdient alle lof.
Zelden heb ik het zo betreurd, dat ik niet over de mobiliteit van Sinterklaas beschik als op deze zondag. De Goedheiligman kan immers op verschillende plaatsen tegelijk aanwezig zijn. Die gave ontbeer ik ten ene male. Daarom kon ik niet lijfelijk aanwezig zijn in de snikhete hel van Zwolle om met eigen ogen de wereldtriomf van Veteranen HB te aanschouwen, die leidde tot een voor hen unieke prestatie: het behalen van het kampioenschap in de Overgangsklasse. Men moet de geschiedenisboekjes van vier jaar geleden openslaan om een vergelijkbare prestatie van deze mannen tegen te komen. Slechts de ouderen onder ons herinneren zich Melvin Tjon van destijds als de godenzoon van de om zijn snelheid geroemde Griekse held Achilles. Daarom was hij sneller dan de pijlen van de boogschutters. Liep Melvin slechts richting de zon dan rende hij zijn eigen schaduw al voorbij. Toen hij van het toneel verdween liet hij een schare van zich moeizaam voortstrompelende bejaarden achter. Maar door tomeloze inzet en sprankelend doorzettingsvermogen zijn zij weer tot jeugdige wasdom opgeklommen. Een intelligente tip-in van Geertjan Liewes en een ‘look-alike’ hiervan door Yves America eindigend met een door Thomas Meijneke weergaloos benutte strafbal zorgden voor een klinkende 3-2 zege op de opponenten uit Lochem. De feestelijke intocht van de winnaars van de Champions Trophey in Liverpool was een gezapige vertoning vergeleken met de grandioze zegetocht, die onze helden ten deel viel toen zij Sportpark Beekhuizen betraden. Echtgenotes stortten zich, overmand door heftige emoties, in de armen van hun mannen. Kinderen kusten de voeten van hun vaders. Champagne stroomde neer als ware het de Niagara-waterval. Of is door de hitte mijn fantasie nu op hol geslagen en ruimden onze helden bij thuiskomst weer keurig de vaatwasmachine in?
Ik weet enkel dat ik ook deze dag weer van alle hockeyprestaties heb genoten zoals al het hele seizoen. Het was steeds weer "ein Leckerbissen feinster Art” de bijna kampioensteams van Dames 2 en Veteranen HA aan het werk te zien. De terugkeer bij Dames 3 van Lieke Metz na anderhalf jaar blessureleed was op zich al een feest. Bewonderd heb ik de coach en de speelsters van Jong Dames 1, die ondanks een voortdurend personeelstekort dapper bleven doorgaan. Voor de hoogstandjes van Veteranen C verlaat je op zondag graag de echtelijke sponde. Rest nog Veteranen D. Zij gaan op 16 juni de strijd aan tegen koploper Dieren HA. Het zal een botsing zijn tussen grootmachten want het gaat om het kampioenschap en niets minder. U wilt deze titanenstrijd niet missen. Een mooiere apotheose van een heerlijk seizoen is niet denkbaar. Dat is de rotsvaste overtuiging van
Wim Swart, uw wedstrijdsecretaris